Yıllar Geçti Şiiri - Yücel Kılıç

YILLAR GEÇTİ

Pencereden gün ışığı süzülüyor
Yalnızlıktan bıkmış odamın
Yaşlı ve harap duvarlarına.
Yıllar sonra,
Köşede bir örümcek
Ağ örmekte yavrularına,
Bir karınca patikası oluşmuş
Mutfakla salon arasında,
Hamam böcekleri cirit atmakta
Dört duvarda dört bir yana.

Yıllar,evet yıllar geçti aradan
Bir ben,bir yaşlı annem vardı
Bir de çocukluk aşkım.
İki yanına örgü yapmış saçlarına
Sarı kurdele takmış gelirdi
Her sabah ezan sesiyle.
Ezan sesleri bir başka güzel gelirdi
O zamanlar,şimdi yaşlanmış kulağa,
Ve her sabah iki misafirimiz vardı
Bir yavru, bir ana kaplumbağa.

Yıllar,evet yıllar geçti aradan
Bir ben,bir yaşlı annem vardı
Her sabah tan ağarmadan kalkar
Su doldururdu oluğa,
Anaları kana kana su içerken
Kuzuların meleşmeleri hala kulağımda
Ve geçerlerdi yanlarından aheste aheste
Bir yavru,bir ana kaplumbağa.

Yıllar,evet yıllar geçti aradan
Bir ben,bir yaşlı annem vardı
Bu mütevazi çiftlikte,
Bir de çocukluk aşkım.
Her sabah ezan sesiyle gelir
Yatsıda ancak giderdi,
Ve her zaman;
‘Yaşamayı çok seviyorum’ derdi.
Derdi ama yaşam onu sevmedi,
Sevemedi…
Aldı götürdü körpecikken,
Aldı götürdü tazecikken.

Yıllar,evet yıllar geçti aradan
Bir ben,bir yaşlı annem vardı
Birde ezan sesleri.
Bir başka hoş gelirdi o zamanlar
Şimdi yaşlanmış kulağa,
Ve her sabah iki misafirimiz vardı
Bir yavru,bir ana kaplumbağa.

Yücel KILIÇ