Yıldızların Üstünde Şiiri - İsmet Can

Sessiz bir göldeyim
Gecenin koynunda
Yıldızları tutuyorum
Gölün soğuk suyunda
Dingin bir karanlık
Ay parıldıyor
Karşılık veriyor yakamozlar
Dansı başlıyor yıldızların
Yaprak misali yayılmışlar suyun yüzeyine
Yıldızları tutuyorum
Balık yerine
Hayalin yansıyor suyun saydamında
Tebessüm ediyorsun
Yıldızlar kadar parlak
Yakamozlar saklanıyor
Karanlığın arkasına kıskançlıktan
Ve o saydam yıldızlar
Toplanıyor hayali yansımana
Gerdanlık oluyorlar boynuna
Ne hacet gökyüzünden toplamak yıldızları
Senin için indiler suya
Gölü kaplamış yıldızlar
Nilüfer misali raks ediyorlar
Sessiz gecede
Bu gece
Harika bir gece
Hünkâr kayığı misali sandalım
Sen ve ben
Yıldızların üstünde

Uzansam tutacağım sanıyorum
Yıldızları ve hayalini
Parmak uçlarım değiyor soğuk su saydamına
Ve kayboluyor hayalin
Yıldızlarla birlikte
Yakamozlar beliriyor aniden
Karanlığın arkasından
Kızıyorum onlara
Elimde olmadan

Semaya yükseliyor ay
Peşi sıra gidiyor yıldızlar
Ve gece siliyor hayalini
Buğulanıyor gözlerim bir anda
Hava mı soğudu ne
Üşümeye başladım
İliklerime dek
Şimdilik elveda gece ve yıldızlar
Yarın, yine geleceğim ilk karanlıkta
Ay
Sana söylüyorum
Yıldızları indir yine
Son sözüm sana göl
Göz kulak ol sandalıma
Şahit olun sizde tatlı su balıkları
Yakamozlar, resitale hazırlanın
Ve kıyı kayaları
Siz, ses çıkarmayın
Bozmayın ahengi
Beklesinler beni
Sevgilimin hayali
Sandalımla birlikte olacağım yine
Yıldızların üstünde

İSMET CAN