Beni O Zaman Anlarsın Şiiri - İsmet Can

Bir gün
Ellerini soğuktan oğuşturup, sobaya yapıştıysan.
Yarınların endişesiyle, avuçlarını çenelerine dayadıysan,
Torniston elbiselerinle, sıvasız duvarlara yaslandıysan,
Ve eski resimlerin üzerine gözyaşı akıttıysan,
Beni o zaman anlarsın.

Bir gün,
Cebinde ki bir kaç metelikle, umutlarını kararttıysan,
Sabahçı kahvesinin çayıyla, içini ısıttıysan,
Sokak satıcısının simitiyle, yarı aç dolaştıysan,
Ve boş gözlerle, zengin hayaller kurduysan,
Beni o zaman anlarsın.

Bir gün,
Yalnızlıktan korkup, sığınacak kucak aradıysan,
Sevginin gazabından, iliklerine dek sarsıldıysan,
Minik yüreğinle, hayatın yükünü kaldırdıysan,
Ve bir lokma ekmeği, tuza daldırdıysan,
Beni o zaman anlarsın.

Bir gün,
Kaderine inat edip, uzak diyarlara gittiysen,
Şeytanını yenme pahasına, büyük yeminler ettiysen,
Yol arkadaşı olarak, gerçek aşkı seçtiysen,
Ve doğruluk adına, tövbe kapısından geçtiysen,
Bir gün beni anlarsın.