Yıldızları İzliyorum Şiiri - Celal Bahar

Bu gece de üstümde dam yok,
Yıldızlarımızı izliyorum ilk günkü gibi.
Senin olan daha bir parlamış,
Daha bir büyümüş,
Benim ki ise uzaklaştıkça sönmüş,
Gittikçe küçülmüş,
Yıldızlarımız var, yan yana diyordum,
Yokluğunda onlarla teselli buluyordum.
Lakin gördüm ki,
Gökte bile gözden kayboluyordum.

Bu gece de yıldızlarımızı izliyorum, dün gibi,
Hatta önceki ve daha önceki gün gibi.
Senin olan;
Karanlık gökyüzüne meydan okuyordu,
Ben buradayım dercesine parıl parıl parlıyordu,
Benim ki ise adeta karanlıktan korkuyor,
Uzaklaştıkça senden, biraz daha kayboluyordu.

Bu gece fark ettim ki,
Sen yeryüzünde, ben ise gökyüzünde gidendim.
Sen bana, ben ise yıldızına elveda diyendim.
İyi güzel de sevgili;
Ben seni gökyüzünde terk ederken,
Sen neden böylesine parlıyorsun,
Ayrılık acısı kolay mı?
Söyle nasıl dayanıyorsun,
Veya sen beni terk ederken,
Ben neden hiç durmadan ağlıyorum.
Ne oluyor bana ki,
Her bir yana karalar bağlıyorum.