kapı önünde
hanım hanımcık durdu
kendine göre
sıcak bir yuva kurdu
gece üşümüş
karanlıklar bürümüş
saçaklar gümüş
eski bir baba yurdu
hep yerimdeyim
istediğin zaman gel
hava açıksa
sevinirsin diyordu
ateş böceğim
küçücük avucumda
yanıp sönseydin
sürem bahara yordu
işte o oydu
güneş gibi göründü
allahım koydu
yıldızlar kalıyordu 100110-6denizli
Kayıt Tarihi : 10.1.2010 23:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!