Yıldızlar Boğulmasın Şiiri - Müslüm Bayram

Harcandıkça doyumsuz, hoyratça aktı tatlı
Köşe başı meyhane, dünyalılar âlemde
Mahvına doludizgin, dörtnala koşan atlı
Oynak satranç tahtası, insanlığa halemde.

Ağlayan lavantalar, tarumardır bahçeler
Dağılacak dalgalar, is kokulu bulutlar
Toprak ana satılmaz, kirden kanlı akçeler
Damarında kalmışsa, ar damlası umutlar.

Gözyaşı üzeni’ de, acılarından tatsın
Ey tabip el çek artık, değmeyesin yarama
Sefası düzeni’ de, saltanatından batsın
Çiçeğim yârim balım, girmeyesin arama.

Tunç eken bağlarımdır, salkım tutan üzümdür
İçirir öz suyundan, annelerin kuzusu
Beşikler ninni çalar, benim iki gözümdür
Kılıçlar ateş eker, fidanların özü’ su.

Ağustosta titreyen, üşüyen sokaklarım
Arıları bal tutar, kovanlar dağılmasın
Güneşi doğuracak, tan kızılı göklerim
İni karanlığında, yıldızlar boğulmasın.