Açsa kapımı,
Elinde bir demet kır çiçeği,
Gözlerinde mavi ışıklar…
Dese ki,
İlk günlerdeki kadar,
Seviyorum seni.
Yine deli esiyor, rüzgarların,
Devriliyor bir bir diktiğimiz fidan,
Ateş düştüğü yeri artık değil,
Alıp, başımı gitsem.
Yurdumun en yüce dağlarına.
Çınar diksem.
Yüzlerce, binlerce, milyonlarca,
Rüzgar rüzgar oksijen,
Küfül küfül sağlık,
Fırını geçip yüz metre kadar yürüyorsun,
Sonra bir büyük cadde kesiyor yolunu.
Arkanda aşevi, önünde çocuk bahçesi
Köşede gece feneri....
Dün akşam şöyle bir baktım,
Bu gün dinlenmeye çekildi İngilizce
Benim şairliğim tuttu,
Beynimde ki kuş
Yarın ki sınavı unuttu.
Bir başladı ki ötmeye,
Allah sonunu hayra getire.
Kirpikleride iki damla yaş vardı
Seni dün gördüğümde.
Saçlarında o çılgın rüzgarlar,
Dudaklların ağlamaklıydı neden?
Benzin güz bağına dönmüş,
Bir duysam sesini,bir tel kopardi icimde,
Bir yildirim duserdi,
Alsam ellerini elime,koklasam avuclarini,
Bahar degerdi gozlerime.
Bir yudum sevgi için,
Bir lokma huzur için,
Bir buket gülüş için
Dileniyorum.
kapandı umut kapıları,
Söz dinletemiyorum yüreğime;
Biraz acımasız olsa ne vardı.
Ne vardı ağlayacak,
Sokakta ki boynu bükük kediye.
Yoook ben bir adam olamadım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!