Büyümek...
Sevdaları, sevdalıları unutmak
Aşkı tozlu raflara kaldırmak
Bir kalbi parçalamak ise
Sen de kalsın ben istemiyorum
Bırak hep çocuk kalayım...
Seni bana getirmiyor bu aylar
Geçmeyen günlerin canı cennete
Bütün şarkılar mı ayrılık söyler
Çalmayan radyonun canı cennete
Aynı göğün altında ayrı mı kaldık
İmkansızın peşindeyim anladım
Bir kez olsun bu yüzüme gül gayrı
Son gerçeğin düşündeyim anladım
Sen ateşsin bu kul sana kül gayrı
Gözlerinin kahvesinde kayboldum
Azrail'in sesini duyar gibiyim
Çağırır yükseklerden gel deli deli
Aklımı boş yere yorar gibiyim
Estirir enginlerden yel deli deli
Görünür uzaklardan o yarin yüzü
Dünya senin gözlerinden güzelmiş
Bir bakıp gülmeyi de denedim
Sonbaharda yapraklarım gazelmiş
Dökülüp de solmayı da denedim
Gökyüzünde bir kuş olup uçmayı
Yalandan da olsa söylese keşke
Seni seviyorumu duyamıyorum
Nice emekler verdiğim aşka
Öyle bir çırpıda kıyamıyorum
Belki hissetmiyor bunu gönülden
Gülen gözlerinin arkasında
Ne hüzünler vardı Elif'im
Hani ah desem
Başlayacaktı gözyaşları seni bir bir anlatmaya
Biliyor musun Elif'im
Sevgi ellerinden saçlarına kadar uzanmış
Adını her duyduğumda
Gözlerim parçalı bulutlu
Konuşmalarım kesik
Dilimde ay kesiği bir yara
Yüzüm bir isyanın habercisi
Elimde bir efkar sigarası
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!