Ve zaman gelir
Gözlerim gözlerine misafir
Ellerim ellerine çok yabancı
Başlar gönlümde ince bir sancı
Bu kaçıncı sensizlik
Bu kaçıncı çırpınış
Bu terk ettiğim kaçıncı şehir
Bu adını andığım kaçıncı şiir
Kaç adımdır hasretin sonu
Ah bulamadım!
Ah kaça kurmalıyız aşkın saatini
Kaçta geçer sevda otobüsü
Bu son tren miydi aşka giden
Söyle yine mi geç kaldım
Yüzün tanıdık geliyor
Bilmem ki hangi sevdadan kalma
Gönlümü yokluyorum acaba mı diye
Hayır hayır olamaz
O böyle bakamaz gözlerime
Unutmaz gözlerimin rengini
Soğuk bir cumartesi günüydü
Ben yine senden kalmaydım
Kapalıyken gözlerim seni görüyor
Açınca birden kayboluyordun
İnsan her defasında kendini öldürür mü?
Tam altı aydır kendimi seninle öldürüyordum
Ayrılığa beş koyup adına ölüm demişler
Ve bilmemişler bir ayrılığın kaç ölüm ettiğini...
Kaç kalem bitti senin yokluğunda
Kaç gece sabahı gördü
Kaç turna sona göçtü
Kaç rüya kabusa döndü
Kaç şiir öksüz kaldı, biliyor musun?
Aşkına ezelden düştüğüm güzel
Kır zincirlerimi sal beni beni
Yanına uzaktan koştuğum güzel
Ver incilerini al beni beni
Ömrümü uğruna feda ettiğim
Bir varmış, bir yokmuş
Masal gibi gözlerin
Bense henüz bir çocuk
Bir olaysın, bir kahraman
Bazen de yazılmamış bir roman
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!