Kaç kalem bitti senin yokluğunda
Kaç gece sabahı gördü
Kaç turna sona göçtü
Kaç rüya kabusa döndü
Kaç şiir öksüz kaldı, biliyor musun?
Aşkına ezelden düştüğüm güzel
Kır zincirlerimi sal beni beni
Yanına uzaktan koştuğum güzel
Ver incilerini al beni beni
Ömrümü uğruna feda ettiğim
Bir varmış, bir yokmuş
Masal gibi gözlerin
Bense henüz bir çocuk
Bir olaysın, bir kahraman
Bazen de yazılmamış bir roman
23 Mayıs 2016...
Sana beraatimin yıl dönümü
Bir yanım beraat ediyor
Sol yanım tutuklanıyordu
Aman Allah'ım!
Bir zindan ki gül bahçesi
Bir kalemlik mesafe
var aramızda
Kalem kağıda dokundukça
İşte tüm ihtişamınla
karşımdasın
İşte gökyüzünden yeşil denize
Bir yudum kahveydi gözleri
Bakınca içi ısınırdı insanın
Ne yorgunluk kalırdı ne de uykusuzluk
Diyorum ya bir yudum kahveydi gözleri
Bakmaya kıyamadığım...
Zaman seni işliyor yüreğime
İlmek ilmek, iplik iplik
Öyle seviyorum ki
Benim senle tam oluşumu
Zaman senin gözlerinde kayboluyor
Dostlar seni hep hatırlar unutmaz
Sadık olan kara toprak bizimdir
Tarih bizi yanıltmadı yanıltmaz
Şarkışla'da Sivrialan bizimdir.
Gözlerin çiçeğe teslim olurken
Ay'ın şavkı gibi vuruyor yüzüme yalnızlığım
Bu batan güneş benim
Bu yıkılan şehir,
Bu terk edilmiş sokak,
Bu kirlenmiş deniz
Bu kararmış gökyüzü benim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!