Adem le Havvanın işi,
Ne zormuş meğer;
Düşününce bu akşam...
Titredim ve kendime geldim.
Boşanmak istesen,
Boşanamazsın birkerem,
İnat bende gani evlat
Deve inadı keçi inadı Katır inadı
Dağlar tuzbuz
Otoban oldu dümdüz
İnat bende gani evlat
Ya aşkımın göğsünde
4
Gözü kadife perdelere ilişti
Hiç dikkatini çekmemişti çalışma masası
Ne yumuşaktı oturduğu koltuk
Ya şu Kalorifer ne güzel ısıtıyordu
Dışarda güneş olsa çıldırtıcı bir güneş
Tanrı bilir ya...
Tavuklar daha adildir İnsanlardan
Yeni geleni önce hoş karşılamasalarda
Hakkını adaletini verirler ona;
Sonra sonra olsada...
Şaşkın insan korkarak yaklaşır yeniye
Dağ gibi adamdılar
Bırakıp toprağı davarı
Dar bir odada toplandılar
Tanımıyordu kimse kimseyi
Başlarında bir dert vardı
Bir zamanlar insanları
Şarlatanlar değil,şeyhler değil,oylar değil
En BİLGE insanlar yönetirdi
Adaletli ve dürüst doğru canlar
Şeytanlar tepinirdi hırsından
Nasıl olsada bozsak bu düzeni
Yaşam yaşamak hayatını yaşamak
Ne kadar ucuz ne kadar saçma
Sen olmadıktan sonra
Bebek ağaç memleket
Ana baba
İçtiğim su
Bir büyü yaptım dün...
Geniş bir çember çizdim,
Etrafımıza...
Yemyeşil bir halka;
Çam ağaçlarından oluşan...
Üstümüze;
Küçük bir çocuktum
Deniz kenarında
Kumların üstünde
Kovası ve küreğiyle oynayan
Özlemle beklediğim
Gözlerini gördüm
Gözlerin,
Deyseydi gözlerime...
Sevecen,sıcak bir gülüş
Dudaklarında...
Bir rüzgar esseydi,
Denizden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!