Yılanların Yalanları

Yerimden kıpırdayamadığımı hissediyorum
Kafam uyuşuk, gözlerim dalgın
Ne yapmaya çalışıyorsam orada değilim
Mutsuzluk bir salgın

Ne için yaşıyorum, bilmiyorum
Ne bekliyorum, kimi özlüyorum?
Sürekli sorular soruyorum kendime
Cevabını bulamıyorum, aptal gibiyim

Bazı şeyler olması gerektiği için olur
Gözlerin ne kadar dolsa da
Ne kadar ağlamak istemesen de
Sularsın göz altlarında ki çiçekleri

Son dört ay nasıl geçti bilmiyorum
Herkes ayrıldı yanımdan
Hüzünleri içe bastırmaktan ötürü
Kan akıyor rüzgarımdan

Gözlerimi kime çevirsem kafamı eğiyorum
Özgüvenim sıfırlandı
Tekrardan böyle başlamak istemezdim
Belki de bu bir bitiştir

Nefes alıyorum ve bunu görüyorum
Her an kendime “neden?” Diye soruyorum
Boğazımda düğümlenen çaresizliği bir bardak hüzünle gidermeye çalışıyorum
Gözlerime inen perdelerden camları açamıyorum

Sürekli engeller çıkıyor
Ne yaparsam sürekli yeniliyorum
Bu nasıl bir şey? Buzlar bile yanıyor
Yangından arta kalanlara seviniyorum

Gözyaşları eksik olmuyor
Rüyalarıma da giren yok kabuslarıma da
Yıldızların köşesinden dönen ışıklar gibiyim
Rotası olmayan bir yere savrulan biriyim

Beklersem ne olacak?
Kendin için yaşa, kendin için öl
Uyuyakalırsam gözlerinde
Gel ve uykumu böl

Kafamı uyuşturan madde değil
Kurcalayan da birşeyler yok
Sadece dinlenmek istiyorum
Dinlenirken de yoruluyorum

Sokak çocuğunun göz yaşında birikmiş
Dünyanın yükü
Damlaların arasına gizlenmiş, özlemler
Kuşkulardan bile kötü

İçimde ki kuşkular
İçimde ki çocuğu öldüren oldu
Kocaman bir bahçenin içinde
Topladığım umutlar kayboldu

Sönük ışıklar, donuk yüzler
Yaşadığın şeyler neden hep geri döner?
Soğukta şiirler yazdığım o balkon
Neden böyle bakıyor bana?

Hiçbirşey aynı kalmıyor
Değişim doğanın bir parçası
Ağzımı konuşmak için bile açmıyorum
Kimle ne konuşacağım ki?

Sadece seyrediyorum yanımda olanları
Sanki uykudaymışım gibi
Sanki biraz sonra uyanacağım
Ve yanımda beni saran kollar bulacağım

Hepsi sonu gelmez hayallerimin ürünleri
Sokaklar,camlar,kanlar ve sevgi
Hiçbirini yaşayamayacağımı bilmek
Ferimi yitirdiğim zamanlar

Yine bekliyorum, daha yoğun ,daha güzel
Daha istekli, daha sabırlı
Herşeyden çok istiyorum
Yine olmuyor ve olmayacak da

Bir çift güzel öze kanan bir insanım
Sevdiğim insanlar
Evinin içine dokunmayıp önünü temizleyenler
Yani Aslında güzel olmayıp, güzel görünenler

Beklediğim şeyleri de söylemiyorum
Zaten kimse de okumayacak
Yanlarında olmadığımı gördüklerinde
Herkes ağlayacak

Vaktin ne geç ne erken olduğunu anlayamam
Umrumda da değil
Kendime çeki düzen de vermeyeceğim
Gözüme sokulan huzursuzlukları
Görmeyeceğim

Gözlerine cennet düşenlerin cehennemdir içi
Sevip de söylememek korkakların işi
Aydınlatmalıyım beni mutlu sananları
Canımı zehirler yılanların yalanları

Haset ve çekememezlik
Ruhumu çürütmüş çoktandır
Ölerek yok etmeye çalışmak içinde kalanları
“Ölme anne” diyenlerin yerine medyada sigaranın zararları