dört duvarı kilitle üstüme
dua karanlığını
dişleri sancıyan acının duvarını
boncuk mavisini dola boynuma
rüzgarı ve yağmuru esirge
kaçışım kendime olacak
duvar sancır
duvar ağlar
duvar ölür
utancı kazı duvarlara
bir çentik daha at yüzüme
yüzümün jiletli izine
kilim doku yüreğime
ve sonra beni asın
dört duvarın gizine
çok şair eskitti bu yürek
çok duvar çürüdü bedenimde
duvar yaşar
duvar sancır
duvar ben gibi
ölüyor yine
Kayıt Tarihi : 1.4.2006 12:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!