Beni ne senli ne sensiz bıraktın,
Soluksuz soluksuzluklarda sonsuz.
Sonsuzluklarda idi omuzların,
Soğuklarda donar yolsuzlukların.
Beni ne senli ne sensiz bıraktın,
Ekmekçi ekmeğe söverse,
Ekmek neylesin?
Ekmek teknesi yürümeyen,
Hatta koşmayan neylesin?
Günler mi geçsin?
Haftalar seni kovalasın,
Kısayken ömrüm ıslandı saçlarınla.
Bir öğlen yağmuruyla,
Günlere meydan okurcasına.
Gülesiye,
Öylesine...
Sayılara kadar sayıp tutsak bir zaman
Hani şu hayat gibi uzun, ürkünç olan?
Hepimiz otursak sayılarca beklesek
Güle güle gider mi zaman yolculasak?
Kime zaman dersin, nedir zaman dediğin,
Seni bana bırakmadılar kanatsızım
Beni istemediler mutluluğumlayken
Gülmediler gülen yüzüme hiç gülsüzüm
Seni de görmediler gözleri açıkken
Sen her zaman gecelerdesin uykusuzum
Senden ayrı hayat ararken dargın,
Darıldığımda geldi, senle gitti.
Ötesine varmak istedim aşkın,
Sorma işte orada her şey bitti.
Ferah gökyüzünden bakarken dargın,
Sevip sevilmeyi bilmeyende mi kabahat,
Yoksa bende mi, söyle Süreyyam?
Söylesin elâlem, kim gardaş kim zât,
Kim kimle münkaşa eylemiş de olmuş agâh?
Gülüp güldürmeyi bilmeyende mi nasihat,
Suskunluk meyhanelerden bir aralıkta,
Kayıp haftalarda kayıplardan bir mısra.
Dinlersen suskunlar da konuşur aslında,
Şarkılar bile susmuşken korkularından.
Arkam dönük, arkan dönükse bir yerlerde,
Akan gözyaşlarına muhtaç
Olmayacak, söz verdi...
Gülen gözlerine hasret
Kalmayacak, söz verdi..
Ne yazık ki sevgili,
Sözünde duran birisi değildi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!