Yiğit Gümüş Şiirleri - Şair Yiğit Gümüş

Neden bilmiyorum,
Dostum gece bile bana düşman oldu.
Artık mutluluk gel gel diyor.
Mutsuzluk beni mutsuz ediyor
Hatıralar mutsuzluğa kaçıyor,
Tuzaklar kuruyor.

Sahtekâr cennetin gürültüsü,
Alıp götürür ışığı güneşten.
Güneş yine ışıldar, görevi bu,
Asıl endişem alıp götürenden.

Sahtekâr cennetin sessizliği

Beni ne senli ne sensiz bıraktın,
Soluksuz soluksuzluklarda sonsuz.
Sonsuzluklarda idi omuzların,
Soğuklarda donar yolsuzlukların.

Beni ne senli ne sensiz bıraktın,

Neyse diyorlar,
Neyse diye diye batıyoruz.
Ne ise.
Neyse..?

Ekmekçi ekmeğe söverse,
Ekmek neylesin?
Ekmek teknesi yürümeyen,
Hatta koşmayan neylesin?
Günler mi geçsin?
Haftalar seni kovalasın,

Kısayken ömrüm ıslandı saçlarınla.
Bir öğlen yağmuruyla,
Günlere meydan okurcasına.
Gülesiye,
Öylesine...

Sakıncası yoksa,
Sakıncalarınızdan sakının.
Sabretmek sefalet derseniz,
Sakın sakınmayın.

Sayılara kadar sayıp tutsak bir zaman
Hani şu hayat gibi uzun, ürkünç olan?
Hepimiz otursak sayılarca beklesek
Güle güle gider mi zaman yolculasak?

Kime zaman dersin, nedir zaman dediğin,

Seni bana bırakmadılar kanatsızım
Beni istemediler mutluluğumlayken
Gülmediler gülen yüzüme hiç gülsüzüm
Seni de görmediler gözleri açıkken

Sen her zaman gecelerdesin uykusuzum

Senden ayrı hayat ararken dargın,
Darıldığımda geldi, senle gitti.
Ötesine varmak istedim aşkın,
Sorma işte orada her şey bitti.

Ferah gökyüzünden bakarken dargın,