Yiğit Afşin Şiirleri - Şair Yiğit Afşin

…im…


Bildiğim yahut bilmediğim,
Derdim, hayalim, serzenişim…
Rengim, nimetim, mihnetim.

ölüverir can…ki dünyalıktır beden…




Kan çiçekleri açıyor bağrımda!

var mısın?


Sen mi vardın bir zaman düşlerde.
Nasıl bakardın,
Nasıldı senin gözlerin,

zordur yürek işçiliği!
bilesin ki; tılsım sözcüklerde saklıdır…


Biliyorum sevmeyeceksin!
Yaralanmaların pençesinde.

sen içimde,yar içimde,tükeniriz;
sazım hiç yitiklenmez…



Vazgeçmedim ki mümkünsüzlüğün haddinden!

Sorsam!
Bilir mi kendim kendi ellerimi?
Tanır mı gözlerim şu ziyan hali?
Uyku sefil;
Ayna kefil…
Bu maskara da neyin nesi?

Dağlar dağlar yüreğimi,
Dağlarda duman yatar…
Aldırmaz uzanır yitikliği,
Dağlar…sol yanım dağlar…

Dağ masalı değil benim daldığım.Yandığım dağlar da yaslandığım yamacı değil…Ki yıkıl desen; gölgesinde düze çıkmak, dayanılır şey değil!

bahar telaşla başlardı…
ki toprak alınterinde kokardı…



Bahar diyorum.

göze geldi gözlerim…



Zaman arsızlaşmaya görsün bir kez;
Mevsim dönmeye görsün.

aşk…dağlara yakışırsın…
şehr-i İstanbul…düşümde ki yar'sın…



Deniz şehrinde yitirdim adımı…