bahar mıydı kanayan?
Bahardı, akşamdı.
Bir zamanıydı soğuk merhabanın;
İster bahar,ister hazan…sen değil miydi ötesi…
Yeni baştan mı doğmak derdin tasan?
Ki o vakit ölmeliyim ben…
döndü dünyam…düşüverdim aşkının yazgısına…
kalktım hep…hep…acımadı ki!
Zaman yoktan tenhalandı avuçlarımda…
dar düştüm diyar-ı şehr’e…
istan...buldum...
uyandım…bir dağ düştü yüreğime…
mum ışığı tenhalığındayım…
yıldızlaşıvermiş ellerim ellerine…
Belki bir gün;
beklerim…seni hep özlerim…
Özlemeyi çoktan öğrendim ben…
Hasrete alışmayı,
serçeler…ahh kaldırım kurbanları…
Hey hat! Yeşiller raksediyor gözlerinde!
Ve kaldırımlar boş gözleri yokluyor.
Şu yokluk kavgası biterken vadesinde,
çoraktı toprağın devranı…bilirdi de yağmur…divanelenmezdi…
Güneş içre…güneş…
Aziz şehir mesken düşte.
Yar alabulut tutmuş,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!