bildim…bakışlarda sırlandı her dem…
Düşün…düm…
Ne kaldı yazılmaya dair? Her şey derken, ne çok hiçlerin, bir çok şeylerin geçtiği çizgiler meçhulleniyor zamanla…Onlarcasını kalem
bre kim bilmiş bakışı…
kim gözbebeklerde yakalamış baharın en hasını?
dil söylemez ki, söz anlatmaz ki kolayına…
yürek görmez mi göz oldukça?
bileni…bilen…bilmez mi?
kimsem; nicesin…nerdesin?
ne yar…ne diyar…bölüşemedim…
Gel de kurban olma diyarın rüzgârına!
Gel de ölümüne durma karşısında!
çorak topraklarda hasat çiziktirir kalemim…
Bir resim yaptım.
Güller vardı…
Siyah güller…al güller…
güneş alınterimi yakmak üzredir…
Öylesine sebebleniyorum gölgelerden…
Aklım zifirlere körelmiş,
Karanlığın dağdağsında tükenmiş.
sanadır eyvallahım her dem;
sanadır şekil şekil ey yar…
Bilmem ki nesi var şu yavan gecemin.
Körkütük soluk salıver ölgün yüreğe…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!