Artık
Bir yudum su lazım
Boğulmak için ya da
Öpmek için çıkarmak lazım
Topraktan ellerini de
Ne yapmalı bilmem ki…
Sussan diyorum artık
Boğuyor sözlerin ruhumu,
Unutsan diyorum
Gözlerimin rengini,
Ellerimin sıcaklığını.
Yılanların öcünü bilir misin,
Bilmiyorsan… bil!
Hangi ışığın gücü yeter ki
Delmeye karanlığı.
Şehirler biliyorum
Adı farklı,
İnsanı başka…
Güldürmeyin insanı
Ne fark eder ki nerede olduğun
Tükenmedikten sonra
Sevgisizliğin.
Eritsem bir kotada
İnim inim inlerken varlığım
Adem’i bir yana atsam
Havva’yı öbür yana
İnan
Vallahi de
Billahi de
Bir yolunu bulur
Gene toprağına yüz süreceği
Başka Havvalar,
Başka Ademlere
Verirler deli gönüllerini…
Hiç işte,
Temizlik yaptın say
Beni gönderince
Arınamazsın ki…
Ne öpülen eller
Ne verilen sözler
Ne de halka halka pırıltılar
Bağlayamaz umudu.
Var git
Uzan boylu boyunca fikrin kumsalına
Ve savur yalanlarını dört bir yana,
Uçsun kuşlar misali başında
Kuru sıkıdır tüfeğin
Kördür bıçağın
İşlemez nefretimi yok etmeye.
28.01.2010 23:34
SERAP HOCA
Kayıt Tarihi : 31.1.2010 10:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
