Yetmez Kuru Teselli
Üzülme diyor dostlar, bu hal sana huy olur
Ben yarimden ayrıldım, yetmez kuru teselli.
Oklara siper olma, her hatıra yay olur
Ben yarimden ayrıldım, yetmez kuru teselli.
Nasıl üzülmeyeyim, kaybettiğim yar ise?
Yar hasretinde saklı onca elem var ise!
Bu göz nasıl gülecek bitmez çilem var ise?
Ben yarimden ayrıldım, yetmez kuru teselli.
Kendin idare eyle yıldızını, ayını
Neşeden uzak durma almalısın payını
Kalemin mutlu olsun, boz karamsar oyunu
Ben yarimden ayrıldım, yetmez kuru teselli.
Mutluluk yaz desem de kalemin ucu yasta
Aşk işledi içine, benden daha çok hasta
Ne etsem, ne söylesem kar etmez bu hususta
Ben yarimden ayrıldım, yetmez kuru teselli.
Kalbim beni dinlemez, sahibini duymuyor
Azığı hasret oldu, onunla da doymuyor
İçine düşen narı tutup ayrı koymuyor
Ben yarimden ayrıldım, yetmez kuru teselli.
Mustafa Hoşoğlu
25.02.2017
Kayıt Tarihi : 25.2.2017 23:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!