Yetimin gözyaşları Şiiri - Salih Yıldız

Gözyaşları yetimin kurutur bir ovayı;
Kahır ile akarsa süzülüp de gözünden!

Mazlumun ahu zarı yıkar sağlam yuvayı;
Hışım ile çıkarsa beddualar sözünden!

Hasudun bir göz harı tutuşturur sobayı;
Dökülürse hasedi hanelere özünden!

Amel gıybetle beter! Dil kirletir havayı;
Dostları tek-tek iter, her şey yanar közünden!

Tembel gafilce gezer düşünmez ki davayı;
Atalete sevk eder bir cüz katar cüzünden!

Haram malların karı talan eder obayı;
Arkasında koskoca dağ bırakır hüzünden!

Ağaca bir kurt yeter! Şöyle dursun boz ayı,
Viranda baykuş öter; tamah ve hırs yüzünden!

Varmak için hedefe doldur erzak torbayı;
Kavuşursun sedefe! Geçer yolun düzünden!