Ben hayata bir gecekonduda başladım…
Hatırlıyorum da o ev ne kadarda soğuktu,
Kışın perdesi yırtık pencerenin önüne geçer,
Karın yere her düşüşünde içimdeki soğuğu hissederdim.
Ve o perdesi yırtık pencerenin önünde içim geçerdi bir an.
İşte o an sızlardı yüreğim, hançer yarası almışçasına,
Çünkü beni kaldıracak bir anam,
Üstümü örtecek bir babam,
Yoktu, yoktu bu hayatta.
Sabah uyandığımda kırık aynamın başına gidip,
Kan çanağına dönmüş gözlerime bakınca,
İçim burkulur ve
Yalnızlığı yüreğimin tam ortasında hissederdim kaygısızca.
Artık benim için ne kazanmak vardı, nede kaybetmek,
Hayata yeni baştan başlamak istiyorum.
Yeni aşklar, yeni sevgiler arıyorum kendime,
Acaba yinemi saçmalıyorum kendi kendime.
Yo hayır bu kez kararlıyım kendimi değiştirmeye,
Hayatı kökünden yenmeye,
Ne kadar beni zorlasa da, ben yinede pes etmeyeceğim.
Çünkü ben, hayata bir gecekonduda başladım…
Serkan ErkanKayıt Tarihi : 13.4.2013 01:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Okuduğunuz şiirin 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu gereği kaynak ve yazar ismi kullanılmadan paylaşımı yasaktır! Eser sahibi tarafından tescillenmiştir. Yazılış tarihi 18.07.2001
Böyle bir yaşamı yaşamış veya halen yaşamakta olan bir çok insan vardır. Ama böylesine okura yaşamışcasına yaşatan çok azdır, yüreğine kalemine sağlık tebriklerimle tam puan diyorum. Şiir yolunda başarılar ::))
TÜM YORUMLAR (1)