Umuda yolculuktu son vapurda İstanbul,
Yelkenleri suya düşmüş Anadolu sultanı…
Sırtında ağır bir yük, elinde bir beyaz bavul,
Hangi tepenin ardında saklıdır cananı…
Maziye bir buse gönderse çatlayacak,
Nerde aşkın edebi, nerde şairin sevdiği…
Bir nefes çekse içine ciğerleri patlayacak,
İstanbul; her yakasında ayrı atıyor yüreği…
Ufkunda kızıl bir gölge ve minareler,
Karanlık sarmış dört bir yanı memleketin.
Sokakları boş, yüreklerde ser hoş nameler,
Tarifsiz bir ızdırap bekler, İstanbul cennetin…
Dumanlı, puslu gözleri şimdi ağma!
Görmez oldu gayrı yokluğun bitirir,
Kokun duysa içine çekmeden ne fayda,
Ağlar bir garip sevdasıyla mehtabı eritir…
Uzanmış boğaza nazır bir bankta yatar,
Üzerinde çiğ taneleri, yüzünde hüzün…
Gözlerinde yaşları sel almış sokaklar,
Bilmez kız kulesi bu garip neden üzgün…
Martılar yoldaş olmuş simit karındaş,
Çayında zehrolmuş şeker tat vermiyor…
Hayat anlamsız ve yitik, düşler sırdaş,
En sevdiği renge güller diken açıyor…
Aşk ile yanar gönlü ferman dinlemez,
Yıllar geçse de üstünden bekler vuslatı…
Yüreği çarptıkça bitmez, umut hiç tükenmez,
Nerde olsa bulur aradığı sevdayı…
Kayıt Tarihi : 13.4.2013 01:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Okuduğunuz şiirin 5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu gereği kaynak ve yazar ismi kullanılmadan paylaşımı yasaktır! Eser sahibi tarafından tescillenmiştir. Akrostiş (şifreleme tekniği ile yazılmış bir şiirdir) Her dörtlüğün ilk ve son mısralarındaki baş harflerinden şifrelenmiş cümleye ulaşabilirsiniz...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!