Yetim Şiiri - Ebu Talha

Belkide tutkuyla tutunduğunu bırakmak gerek bazen..
Kocaman bir yanlızlığı terketmek gibi…
Eğer umudun ümidini besliyorsa sen varsın derler…
Ellerine eş olanı sımsıkı sarman gibi…
Hani hayal kurulur ansızın gelen zamanlarda
Peşpeşe sahnelerde hep mutluluk tıpkı film gibi…
Kim yazmışsa yazmış bunun senaryosunu bırak boşver
En içten tebessümler hüznü yok eder en içten kahkahalar gibi…

Bak eller kan kusuyor, avuçları titriyor o ellerin kolları..
Dizleri bükülmüş o bedene dağ yüklenmiş gibi..
Selam yalnız diyarların yetim çocuklarına
Vuslata hasret zamanların o yetimleri
Beklemek gerek zemheri soğuklarda bir güneş gibi…

Ben hep beklerim ümidim umuduma doyana kadar
Asırları anlara mahkum edip beklerim..
Titremeden yıkılmadan tam teslim bir tevekkül gibi..
Yetim kalmak hayal edilmez, istenmez, dilenmez..
Aydınlığı karanlığa tercih eder gibi…
Kim yazmışsa yazmış bu fermanı bırak boşver…

Ebutalha
20.02.2012