Güneşin batımında doğmuşum o gitti ben yalnızım
Beşiğimde yalnız uyudum uyandım yalnızdım
Kendimi bildiğimde koyun güderdim onlar dilsizler ben yalnızdım
Derelerden akan suların mırıltısını dinlerdim hayallere dalardım
Ansızın kendime gelirdim uçardı hayallerim ben yalnızdım
Kuşları dinlerdim orman içi otlaklarda onlar neşeli ben yalnızdım
.
Dualar etmiştik yüce TANRIYA
Çektiğimiz acılar son olacaktı
Zalimin zulmü yeterdi artık
Hani onun gözü kör olacaktı
Çocuğun gözüyle görseyidik dünyayı
Acılar olmazdı suçlar olmazdı
Hayat güzel olurdu silahlar oyuncak
Çocuk kalbiyile sevseyidik dünyayı
Açardı çiçekler yeşil dallarda
Annem sorsana kime aşığım sana annem
Güzel yüzüne gülen gözlerine
Senin sevgine kokuna hasretim annem
Sorsana bana daha neye aşığım
Gökyüzündeki maviliğe özgürlük e
Kuşlara aşığım anne ve hürriyete
Gine savaş alanısın istanbul
Kanar yaraların iyileşmez artık
Toprağında taşında altın kalmamış
Başında belalar döner İstanbul
Havan yok suyun yok neyin kaldı ki
Şu fani dünyada mutlu olmadım
Bilmiyorum yaşadım mı öldüm mü
Sevenimi sevdiğimi bilmedim
Neydi benim aradığım bilemem
Ben kadınım utanmalıymışım
Utanmam gerekiyormuş çünkü aşağılanıyorum
Öyle olmalıymış hor görülüyorum
Ben köylüyüm konuşmamam lazımmış
Çünkü dilim kabaymış şaşırıyorum
Ben bir et parçasıymışım duygularım önemsizmiş
Kalbimdeki dik başlı sevdam yalnızlığımın tek arkadaşı
Sen olmasan ben nasıl yaşarım söyle
Uzun yıllarımın tek umudu ışığı sönerse ne yaparım
Ben deniz kıyısında bir çakıl taşı kadar yalnızım
Korumasız ve çaresizim
Sen limanda bir gemisin gidi vereceksin ansızın
Benim için özgürlüğün anlamı kalbimin atışında
Şafakta güneşin doğuşunda ve ayın batışında
Bir çiçeğin açışında Rüzgarın uğuldamasında
Bir kuşun ötüşünde bir çocuğun gülüşünde
Gamsızlar der ki aldırma
Gönlüm nasıl aldırmasın
Dünya yanıp kül olurken
Gönlüm nasıl ağlamasın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!