Benim duygusuz yarim! ! !
Ateşine yandığım sensin
Gece gündüz ağladığım
Divane olduğum sensin
Doğru yolumdan şaştığım
Sanki dünya sana bana kalacak
Seni sevmedim de sanki ne oldu
Kara toprak alacak bir gün beni
Yüzüm gülmedi de sanki ne oldu
Her zaman suskun gezerim
Koyup feleğin, çarkına
Savurmayın, yele beni
Halkımı, hep sevdim amma
Cahillerle, yarışamam.
Yükleme, bana bu yükü
Öyle hasretim ki sana
Seni hatırladığım an yüreğim kanıyor
Her gece doğan ay seni hatırlatıyor
Ve ayın batışı dünyamı karartıyor
Ve güneşin doğuşu sevda mı ayartıyor
Senden bana bir umut cesaret veriyor
Bir şiir yazmak istesem yazamam
Benim şiirlerim kalpten geliyor
Öylesine dizeleri dizemem
Benim dizelerim derinlerden geliyor
Ben şiir yazarken etrafımı sis kaplar
Gine kara bulutlar geçiyor kafamdan
Gürle gök gibi şimşekler çaksın yüreğimde
Acılı hüzünlü durma ağla gözlerim
Neden dünyayı görmez gibi bakarsın
Gine haksızlık yapan zalimi mi gördün
Kapanma her şeye açıl gözlerim
Hey benim uslanmaz gönlüm
Ömrüm kışa döndü biliyor musun
Geçti gitti o güzelim yıllarım
Gönlüm buza döndü biliyor musun
Saçlarıma aklar düştü kır oldu
Ben bu toprağın çocuğuyum
Burada mutluyum göndermeyin yaban ele
Burada duygularım gerçek gözyaşım berrak
Ben burada doğdum burada öleceğim durdurun beni
Burada havam serin suyum temiz yıldızlar berrak
Yalızım gurbette derdim bitmiyor
Gittiğin yerlere beni de götür
Senden başka kimse anlamaz beni
Berbat halimi anla beni de götür
Sensiz gecem zindan günüm karanlık
Özgürlük derdim yeni uçan kuşun kanadında
Güzellik derdim tatlı dille söylenen sözcüğün tadında
Utanç hırsla söylenmiş sözden sonra kızaran yüzde derim
Bencillik dersem hiç bitmeyen ihtirasa batış derdim
Sabır dersen küfre sapmamış dilin yiğitliği derdim
Umut dersen ulaşılması im kansız yolun gizemi derdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!