Yalızım gurbette derdim bitmiyor
Gittiğin yerlere beni de götür
Senden başka kimse anlamaz beni
Berbat halimi anla beni de götür
Sensiz gecem zindan günüm karanlık
Yayla, güzeli Zozan
Sevgi dolu, bir kızdı
Konuşmaya başlarsa
Etrafa neşe saçardı
Beni, hayata bağlardı
Ha yır ola bir rüya gördüm bu gece
Saçların dağılmış solgundu yüzün
Perişandı halin ağlamaklı yalvarır gibiydin
Uzandım umutsuzca elini tutmak istedim
Uzaklaştın yanımdan kızgın gibiydin
Dokunup gözyaşlarını silmek istedim
Kader hey zalim kader uymak zorunda mıyım sana
İçimden gelmese bile kabullenmek mi lazım
Hiç mi baş kaldıran olmaz sana
Yıkan yok mu senin kaka duvarlarını
Gün gelecek yenik düşeceksin bana
Yağmurdan sonra doğan güneş ruhumu ısıtıyor
Ve ben anlam veremediğim hülyalara dalıyorum
Yıkadı yağmur bütün kötü duygularımızı
Buram, buram toprak kokuyor güzel şehrim
Sanki tüm kötülükler kayıp olurcasına
Ve ben sanki başka diyardayım
Bıktım yalan dünya senden
Sana bir gelen pişman giden memnun
Senden ne fayda gördüm ki
Ağlayan çok gülen pişman
Kederlerin acıların
Bir yerlerde küçük bir kız vardı
Siyah gözleri yıldız, yıldız bakardı
Uzun siyah saçlarına kır, çiçekleri takardı
Kalbinde koruları vardı sesi hüzünlü çıkardı
Hayaller kurardı yükseklere bakardı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!