Yeter Şiiri - Bestami Tatar

Yeter!
Sokaklar aşındı yürümekten, sen yorulmadın mı?
Geçme bu kadar yeter…
Akşam oldu lambalar la aydınlandı caddeler,
Senin yürüdügün yer zifiri karanlık
Yeter! Biri görecek seni
Laf söz olacak yeter..

Yeter!
Annen uyumadan baban eve dönmeden
Ben bırakayım seni evine
Sagsalim…
Dönüp yüzüne baksam sanki yüzünün ışıgı sönecek.
O kadar güzel ve parlaksın ki.

Yeter!
Söz dinle bir kerede
Şu herşeyin farkındayım ayaklarını bırak.
Etrafında oynanıyor tüm kirli oyunlar.
Kör gözünü aç, sagır kulagını kabart
Boz şu onların planlarını.
Ne olur artık sevindirme tanrının adi adamlarını
Senin aşk meşk işlerin bozar benim delikanlı yüregimi
Birgün seviyorum derler keserler önünü,
Birgün git derler kovarlar seni.

Yeter!
Kız sen beni delirtecegin mi?
Ben delirip gitmeden sen akıllan artık.
Burama kadar geldi senin bu sorumsuz davranışların.
Arkanı çevirip durmaktan, sana oynanan oyunları bozmaktan
Dahası sana anlatıp durmaktan yoruldum
Artık yeter, ne olur yeter.
Benim de etim kemigim var onlar gibi
Bende koşup yürüyebiliyorum
Elim tutuyor ayagım tutuyor.
Aç degilim açıkta degilim.
Ne farkım var dı ki benim onlardan
Çirkin yaratılmak ilahi tabiattan
Tevbe haşa!