Ne güzel şey hatırlamak seni:
Onca kederin içinde,
Boğuk nefeslerde..
Ve gözlerim devirip geçerken bitkin sabahları..
Hatırlamak gidişini, ne güzel...
Satırlarım gibi yanmalı ellerin;
Kül olurken savrulmalı, şiir diye yazdıklarımı okurken sözlerin!
Amansız bir yağmurda, çığlık çığlığa yanman gerek, anlaman için beni..
Gözlerin sevda dediğinde, iki damla ile boğulmalı yüreğin..
Paslı bir baharın, amansız soğukluğunu bilmen gerek..
Anlaman için beni,
Sen, ah sen..!
Bir bilsen, bir bilsen içimdeki hasretin yorgunluğunu.
Ellerimin yandığını, yüreğimin susuzluğunu,
Gözlerimin hasret saydığını.
Yine sabaha kül çıktım.
Hasrete yazıyorum, yoruluyorum.
Sessiz çığlıklar çoktan sustu.
Çoktan alışıldı ihanete eylül ekmek.
Ve bir gün yeminleri unutup,
Bütün hicranı gökyüzüme boyuyorum.
Buğusu süzülüyor seher vakitlerinin hasreti gözlerime!
Yüreğim, günahının en masum bedeli aslında,
Kaç cehennem döken gecenin çölüdür bu ayrılık;
Kaç şiirin gözyaşıdır bu üzerime bıraktığın sükut..
Bırak, çek git kalbim;
Nasıl olsa yazacak,
Nasıl olsa her gün bin kez daha seveceksin,
Arafta bekleyen yüreğini!
Yorgun yürüyorum bu sokaksız şehirleri.
Böyle bitap, böyle çaresiz, böyle dalgın ve sensiz.
Gömdüğüm yerden çıkaramadım umudu, vefayı, bir avuç mutluluğu...
Gönül amansız, dil lugatsız yanar hasrete.
Yalnız sen biliyorsun ah’larımı, gözümde hazır bekleyen acılarımı.
Bir tek sen biliyorsun katran karası yakan sabahlarımı.
Kaç gözyaşı gizledim bu gece...
Kaç zemheri yangın geçti yüreğimden...
Şiir yazan ellerim ellerine hasretken,
Bu vicdansız gidişi kimden öğrendin sen?
Peki ya sen, sen söyle;
Sedası yüreğimde, gözleri gözlerimde,
Yokluğunun kaçıncı gecesi, sayamadım..
Sol yanımda bir sızı ile sarıldı elim yine kaleme.
Tükenmeyen lügatsın içimde,
Bitmeyen kalem..
Sensiz duyuyorum yine seherin ezan sesini!
Susuyorum, susturuyorum şiirleri.
Solgun nöbetlerde bekleyen her gönlün kırılganlığımıdır şu akan geceden?
Nice sevdalının beklediğimiydi sevdaya can istemekten!
Can diyordu gönül…
Sevda, aşk…
Hiç biri sabır kadar,
Hiç biri hasret kadar değerli değildi canda...
Bir düş gördüm düşümde,
İkimizden arta kalan bir baharı anlatıyordu..
Geçip giden sen'li günlerin meltemi esiyordu başımda...
Sensizliğin tahtında,
Yalnızlığın imparatorluğunu yaşamanın başarısı vardı ellerimde..
Haçlılar, ne denli başarılı ise Haçlı seferlerinde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!