Işıkları yanan bu şehirde, sinen acı katıksız
Serçenin göz yaşlarımı
Kimin yüreği , kimin bu acı.
Kaygandır şehrin merdivenleri
Vakit savrulan ellerin Pak mendili
Çıkarken adım adım eşiklerini
Yeşilini siyahla boyuyacaklarmış
Saati gelmeden şehrin.
Yan yatmış ağacın
Yoksa içimi çürümüş, gördüğü nefretten.
Demirlenmiş korkakların kapısı kapalı
Onlar yaklaşamaz, uzaktır halleri
Sevecek güçleride yok kimseyi.
Doğrul ve düzelt üstünü
Arkana bakmadan yürü
Dinlenmek istersen bağdaş kur, otur yere.
Başını kaldır bulutların ta üstüne
Anlat aklındakileri doğruca
Islık çal duymazlarsa seni
Tepin yer sarsılmasada, kendin için
Yalvarmanı beklesinler boş ver gitsin.
Kayıt Tarihi : 8.11.2022 12:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!