Yeşil Gözlü Kadın Şiiri - Celal Özdemir

Tam ortasındayken hazanın,
Zamanı mıydı şimdi ?
Bu kasırganın, bu tufanın.
Tövbe etmişken ben aşka;
Bir anda belirdi karşımda,
Melek yüzlü, şirin sözlü,
Sen yeşil gözlü kadın.

Belki bana güceneceksin,
Belki hiddetleneceksin.
Belki de deli bu adam diyeceksin.
Eğer;
Seni sevmekle suç işlediysem,
Bil ki bu suçun azmettiricisi;
Yeşil gözlerin ve sensin.

Ah gözleri yeşilim.
Ah kanatsız meleğim.
Nerden çıktın şimdi karşıma ?
Taşıyabilir mi bilmem;
Bundan sonra bu yükü,
Yorgun ve yaralı yüreğim

Celal Özdemir