Yeşil Gözlü Babam Şiiri - Arif Arifoğulları

Soğuk Bir Geceydi. Her Şey Sus Pus Olmuştu. Ne Bir Gelen Nede Feryadımı Duyan Vardı. Çaresizce O Soğuk Sudan Çıkmanı Bekledim. Hayat Durmuştu Sanki. Gözlerimden Yaş Damla Damla Süzülüyordu. Çaresizdim Seni Kurtarmaya Gücüm Yoktu.Şimdi Yokluğunda Yanıp Kavrulurken Babam Özlemine Dayanamıyorum. Her Geçen Gün Sensizlik Daha Bir Yakıyor İçimi. Rüyalarımda Gideriyorum O Gül Yüzlü Özlemini. Babam Bu Gün Dağlar O Gün Gibi Dumanlı. Yine Bir Matem Var Gecede. Nasılsın Diye Soramıyorum. Gözlerine Bakamıyorum. O Pamuk Ellerinden Öpemiyorum. Hani İşten Geldiğin Zaman Oğlum Nerde Diye Soranım Yok Şimdi. Her Gün Yollarımı Gözleyenim Yok Şimdi. Nöbete Giderken Üzerini Kalın Giyin Diyenim Yok. Ağlıyorum Bak Her Damlamda Senin Özlemin. Her Mezarının Başına Geldiğim Zaman Uzun Uzun Seni Seyrediyorum. Belki Seslenirsin Oğlum Arif Diye. Duymuyorum Babam Duymuyorum O Güzel Sesini. Ne Olur Bir Ses Ver. Bitir Bu İçimde Yanan Ateşi.