Yeşermez Bir Dal Oldum

Bahar günü, dallarda açıp duran çiçekken,
Döküldüm her rüzgârda, bir kuru yaprak gibi.
Toprağa karıştım’ da, savruldum esen yelden
Sarıyla boyaladım, ben düştüğüm her yeri.

Bir zamanlar çiçektim, bir ağacın dalında
Bir akşam dolu vurdu, meyve olmadan bana
Dalımdan yere düştüm, bir bahar akşamında,
Her gelen bastı geçti, bir kara toprak gibi.

Yeşermez bir dal oldum, bir ağacın üstünde
Yaz gelir meyva mermem, bir kuru dalım diye
Çok garip kurtlar düştü, kurumuş gövdeme’de,
Beklerim rüzgâr essin, düşürsün yere beni.

Hiç kimseler bilmezdir, neler geçti başımdan
Kurumuş bir dal oldum, hiç geçmezken aklımdan
Bu yüzden bin dert buldum, bıktığım hayatımdan
Ne olur rüzgâr essin, düşürsün rüzgâr beni.

Hak yolunda ben artık oldum ahret yolcusu
Bahardan yeşermekten, kestim gayrım umudu
Meyve vermez dal oldum, olmuşum’da kupkuru
Beklerim rüzgâr essin, düşürsün o gün beni.

02 Aralık 2015-12-02
Antalya