Karşımda çoban yıldızı, dalgın bakıyorken
Ben hep seni andım yine yer gök kararırken
Gelmez sabahın, korkusu varken yüreğimde,
Ben hep seni andım yine, yer gök kararırken.
Karşımda çoban yıldızı, yer gök kararınca
Bilmem’ ki neden sen yine, dalgın bakışımda
Senken yine sen özlediğim dertli zamanımda
Ben hep seni andım yine, yer gök kararırken.
Mef’ûlü/ Mefâîlü / Mefâîlü / Feûlün
19 Temmuz 2015
Ahmet Yüksel Şanlı ErKayıt Tarihi : 20.7.2015 23:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Yüksel Şanlı Er](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/07/20/yer-gok-kararirken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!