Düşmeye yüksünmek bir bela
Bir lanetti doğmak sonsuzluğa
Ah ne yazık ki onlara!
Tarihe tepeden bakan sonsuz ruhlara
Terk edilmişlerin en yüceleri
Şimdi oymak isterler sonsuz gözlerini
Gark olan denizlerin insani suretleri
Ölmek için ararlar o zavallı bedenleri
Pek çoğu istiyor şimdi acıyla yüzleşmeyi
Ölü şehirlerde volta atıp gökyüzüyle dertleşmeyi
Ve sevmeyi , ölmek için yeniden sevmeyi
Sonsuzluğu aşan anları çaresizce beklemeyi
Yeryüzüne hasret tanrılar
Çiçekler gibi soldular
Yeryüzüne hasret tanrılar
İnsan olmak için sonsuzluğu aştılar...
Kayıt Tarihi : 19.1.2024 01:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!