Şu an, yanında olmayı öyle istedim ki anlatamam.... gözlerine bakarak konuşmayı....nefesini yüzümde,o yüce sevgini yüreğimde duyumsarken elini tutabilmeyi....akıttığım yaşlarımı şevkatli ellerinle silmeni...başımı avuçlarının arasına alıp alnımdan öpmeni, dudaklarının sıcaklığının tüm bedenime binlerce karıncanın işgali gibi yayılmasını duyumsamayı istedim...
Telefon hemen yanıbaşımda,
uzanıp tuşlara, sesini duymayı öyle özledim ki....arada bir beni mutlu etmek için de olsa attığın o kahkahayı duyabilmeyi ''EFENDİM …….. '' deyişini özledim.... geceye aldırmadan, gün ışıyana dek, hiç bilmediğim kentte tüm sokakları elele dolaşmayı, düşledim geceler boyu....
''INSAN GÖRMEDEN NASIL SEVER'' diyen senle...
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
