Karanlıklar içindeki sessizlikte
Umutsuzluklarla kaplı dünyamı
Senle birlikte gün ışığına çıkardım
Bitmek üzere olan rüyalarımı
Günlerim harap bir şekilde geçerken
Bitmeyen hüzünlerle geziyordum
Tekrar mutluluğun bana uğradığını
Yeniden senle beraber gördüm
Unuttuğum bir kez olsun tebessümü
Yüzüme tekrar sen getirdin
Kabusların yakamı bırakmadığı o gecelerim
Senle beraber mutluluğa kavuştu
Hiç tahmin etmemiştim
Tekrar mavi rüyalara dalacağımı
Ummamıştım kabusların beni bıraktıktan sonra
Elimde çiçeklerle sana koşacağımı
Sen kurtardın beni bu kuyulardan
Gün ışığı neymiş senle beraber gördüm
Bilmezdim mutluluğun ne demek olduğunu
Seni sevince öğrendim.
Kayıt Tarihi : 26.2.2007 22:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!