Yokluğun Şiiri - Nusret Aygüneş

Kendi kendime benimkisi aslında bir delilikti dedim
Kendine zulmeden bir mahluktân ibaretim
Geleceksen gel artık ne olursun Eziyetim
Ama gelmesen de olur, yokluğunda daha güzelsin artık

Sensizlikte var olan içimdeki fırtınayı dindiremedim
Sarhoşluğumu arttırmayınca içkide de tat kalmadı ne yazık
Çünkü her yerde her kadehte sen varsın artık
Yokluğunda yaşattım seni, belki böylesi daha güzeldir artık.

Senin yüzünü insan bir kerecik görmeye dursun
Kalır mı sensizlikte ne derman ne de huzur
Bilirsin bu can ancak senle sevgiyi bulur
Yokluğunda daha güzel be, gelmesen de olur artık.

İçimdeki gizleri bir ben bir de Allah bilir
Sana açıklamak isterim ama elden ne gelir
Belki de böylesi daha iyidir kimler bilir
Yokluğunda daha güzel gelmesen de olur artık.

Yokluğun daha güzel dedim ya bakma sen bana
Senin olduğun her dem cennet gelir bu kuluna
Artık gelsen diyorum ne olur, eziyetin bu cana
Yokluğun da kar etmiyor, dön gel artık.