Yeniden Doğur Beni Annem

Daha adım attığım ilk anlarda başladı acı ile tanısmam
Önceleri sıradan basit bir tanışma gibi geldi bana
Zaman geçtikçe Bedenimde açılan yaraları ve insanların beni üzme çabalarını anladım
Meğer insanın tek dostu yine kendisiymis

Şimdi yarım yamalak bölük porcuk bir haldeyim
Sanki yüzümden çalınmış sevinç nidalarım
Avuçlarıma ağır gelmiş mutluluk
Hep bir eksiklik kalmış dilimde hayallerimde
Yarimim diğer yarısı çürümüş umutlarım gibi

Oysa gülen yüzüm ve tertemiz bir yüreğim vardi
Vicdanımın kirkini vermeseydi Vicdansız insanlar
Belki tamamlanabilirdim

İnsanın kaderi kendinden önce gidip oturur sözünü doğrular gibi üzerime üzerime gelmeye başlıyor hayat durdurun inicem deme luksumde yok

Simdi icimde bir ben var benden bile habersiz
Ne acılarımın dili var nede gözyaşlarımın
Sahibi
Kim alirki Öksüz yetim acılarımı
Durmak zamanı diyen beynime inat daha hızlı yürüyorum hayatın sarp yollarında
Annemin öğüdü babamın sozleri kulaklarımda

Kizim sen kalbini bozma
Bozmadım kalbimi de anne ya benim mutluluğumu huzurumu bozmaya çalışanlar
Üç kere söylenenler olur misali üç gün üst üste uyusam acılarım biter mi anne
Yeniden dogursana beni
Ama lütfen bu defa kalp yerine taş koy annem taş koy
Hadi yeniden doğur beni