Yeniden Şiiri - Gürsel Pal

Karanlığımda platonik hayalimdin,
Delicesine sevdiğim sen benim eşimdin.
Bırak bulutlar gelsin üzerimize,
Fırtınalar çıksın,
Şimşekler yüreğimin ortasına çaksın.
Ne farkeder ki!
Kim alabilecek seni benden,
Kim ayırabilir ben istemezsem
Gözlerimi gözlerinden.
Severim.
Vallahıde severim senli yaşamayı,
Ben sensizliğinde cehennemi yaşarım,
Senliğinde elin elimde olur,
Cennet bahçelerinde seninle dolaşırım.
Bırak gitsin umutsuzluklar üzerimizden,
Sen kal ki yeşersin yine sevgimiz,
Çiçekler fışkırsın yüreklerimizden.
Sanma ki seni sevmiyorum,
Sanma ki karanlıktır benim içim ve dışım,
Görmezsin bazen söyle bana bu ne hışım.
Gör senli yüreğimi anlatamazsamda sana sevgimi,
Bil artık senleyken benim neler çektiğimi.
Kim ayırabilir seni benden,
Söyle kim durdurabilir damarımda akan senken.
Dağıt bulutları gitsin üzerimizden,
Güneşli bir bahar sabahına uyan
Sen benimle yeniden.

Melankoli