Hiç uyurken düştün mü derin uçurumlardan
Varmak için mavi denizlere
Rüyalarında yeşil ovalara vardın mı
Rengarenk vadilere
Sarı sıcak pencerelerin ardından
Selam verdin mi hiç güneşe
Duydun mu yağmuru şarkı söylerken
Solmuş çiçeklere
Ben düştüm kabuslarımdan
Senin kollarına
Vardım korkularımdan
Masallarına
Vazgeçip yalanlarımdan
Selam verdim doğrularına
Duydum
Uyuyordum
Ve sen bana şarkı söylüyordun
Uyandım
Üşüyordum
Ve öptün, merhaba diyordun
(Prag, 10 Nisan 2007)
Öznur KüçükerKayıt Tarihi : 10.4.2007 07:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Öznur Küçüker](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/10/yeniden-135.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!