bir gece uyuyordu adam.
kadın da.
çoluk çocuk uyuyorlardı.
dedeler ve nineler de uyuyorlardı.
kuşlar, kutup ayıları, penguenler
ve gözle görülemeyen tüm canlılar.
cansızlar da.
uyuyorlardı.
adam uyandı birden.
"zaman" dedi.
"ne kadar ilginç" dedi.
tekrar uyudu.
kadın uyandı bu defa.
"zaman" dedi.
tekrar uyudu.
çoluk çocuk uyandılar.
"zaman" dediler.
tekrar uyudular.
zaman hakkında bildikleri, adından ibaretmiş gibi.
kadın uyandı, "zaman geçecek" dedi.
adam uyuyordu, gözünü hafif araladı.
"zaman geçer mi hakikaten, bileklerimden?" dedi.
sessizce uyudular.
gidin, bakın, hala uyuyorlar.
Kayıt Tarihi : 25.8.2019 11:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!