Bir rüzgar vardı bedenimde esen
Yokluğunu her daim derinlerimde hissederken ben
Her sonbahar şehrine göçüyorum.
Ben neden hep sana geç kalıyorum.
Şimdilerde sensizlik kokan buğulu camlara yazıyorum adını
Senin beni hiçliklerinin yerine koyduğun anlarda
Silüetim siliniyor yavaşça…
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta