Yeni Bir Saat Şiiri - Emrullah Atabey

Yeni bir saattir zihnimdeki
Eskilerin gökleri arasına sızmaya niyet etmiş
Notaları sızan
Sızlayan bir yüreğin üzerindeki
Damarlardan.

Heybesinde birkaç dörtlük bulunan
Çıktığı seyahatin altın varaklı kapılarını
Birbir tenekelere çeviren
Çevrilmiş tenekelere kelimelerle vuran
Garip bir saatir bu.

Tenekelere çevirdiği kapılardan
Duymak istediği her vuruşunda kelimeleri ile
Bir "âşk" sesidir
Kıblesi yâr ile setreylenmiş
Adı ve ardı mezar.

Bazen su acizdir bu yeni saatin karşısında
Bazen ise şiirdir bu saat
Ama çok kez akan bir şeydir
Görünmezdir ve çok kez
Hava gibidir çünkü.

Bu yeni saatin tik-takları duyulmaz
Sadece ince bir hisse benzer
Şöyle bıçak gibi değildir
Ama yine de değiştiriverir
Sol anahtarındaki şekli.

Kompartmana sıkıştırmaz zihinleri
Ufkundan çizgiyi dahi siler
Gök ile yer uzakta değildir birbirinden
Yalnız, çocukların eli daha çabuk değer
Turkuaz rengi gökyüzüne.

Bu saatte
Bir ayar düğmesi de mevcut değildir
Sadece akar bu saatte her şey
Akmayan ise sadece A ve F'dir
Af! dilemedikçe O'ndan.

Her şeyin altı ve üstü dikkatle okunur
Altının altına dahi bakılır
Kağıtta taş kesilmiş kelimeler
Kırılır zihinde
Elekten geçemeyenin üstü çizilir böylece.

Sınırı kainat sanılan bu saat
Mezarın altında da geçmeye
Azılı bir iyiliksever gibi
Azlettirildi
Ve bırakıldı Azrail'in huzuruna.

Renkler de ayarsızdır bu saatte
Cehennemin rengine kalp derler
Oysa cehennemin rengi çok yerdedir
Gözdeki kılcallarda
Üstü kapalı bir arabada.