sevdanın çöle karışmış izlerinde seviyorum seni
yeşil bir kilim gibi seni dokuyan gözlerde
kanadında ağzıyla şefkat taşıyan bir kumrunun
geceleri aşka düşen kervanların hülyasında
bedenimdeki oylumlu yamalarla sana kaçıyorum
başka kime kaçar gönlünde bir orman tutuşanlar
üzerimden at sürülerinin geçtiğini söylesem
senden başka kimse inanmayacak
zamanın düğüm düğüm beşiğinde
kaç sabahı yarık bir göğsün ağırlığında suladığımı bilirsin
delirmiş atların izinde
bakışlarını damıtan çocuğun muradına ellerin değmezse
yaşamak çapraşık bir kederden ibaret kalacak
sancılı marallar sıçrarken merhaleleri döngüler doğuracak
bana dost alnı okşamış bir rüzgâr gönder
düşürsün medet nehrine harflerimi
kavrayışlar kuşatsın zihnimdeki karınca selini
bu rüya iyice yitirdi kalabalıkları
mevsimleri yutan bir vahaya uzadı gölgem
bu vahaya dört mevsimi içiren hangi yakarı?
bahar gök barman
01.01.2022
Bahar Gök BarmanKayıt Tarihi : 21.7.2024 23:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!