Yemin-i Sevda! Şiiri - İsa Yılmaz

dedi ki
gün akşama vardığında
güller kabuğuna çekildiğinde
yıldızlar gökten bir bir kaydığında
unutacak mısın beni

dedi ki
tozpembe hayaller solduğunda
pürüzsüz yüzler kırışıp yaşlandığında
dermansız parmaklar tir tir titrediğinde
unutacak mısın beni

dedi ki
güneş söndüğünde
ay tutulduğunda
yer hercümerç olduğunda
unutacak mısın beni

dedi ki
mahkeme-i kübra kurulduğunda
defterler bir bir açıldığında
cehennemvari alevler yaklaştığında
unutacak mısın beni

dedim ki
buzullar döküldüğünde
nehirler kan revan aktığında
yerden alevler fışkırdığında
unutur muyum seni hiç

dedim ki
topraklar kazıldığında
mezarlar açıldığında
kanlı karanfiller üzerimi örtse de
unutur muyum seni hiç...