Yemin Bozacaksam Şiiri - Mehmet Semercio

Yemin Bozacaksam

Aşk rehberim sendin ömrüm boyunca,
Yolumu kaybettim sen olmayınca.
Kıraç gönüllerde dolaştım durdum,
Meğer kollarınmış en doğru yurdum.

İyi kötü güne yeminler ettim,
Sen yuvada kaldın bense terkettim.
Hayat daha güzel olacak sandım,
Meğer melekmişsin şeytana kandım.

Keşke çocuk gibi azarlasaydın,
Kulağımdan çekip tokatlasaydın.
Ne olursun affet, çok geç anladım,
Meğer eşsizmişsin ey asil kadın!

Bilmem cahil kulu affeder misin?
Kollarına alıp yârim der misin?
Beni sen affetsen ben affedemem,
Yemin bozacaksam bu defa demem.

28. 08. 2024

Mehmet Semercio