Bu kadar zor olmazdı gidişin
Gülüşünü bırakmasaydın akşamlarıma…
Senin olmadığın her sabah
Biraz daha eksik uyanıyorum şimdi.
Unutmamak için ezber ediyorum yüzünü eski resimlerden
Her sinema salonunda biraz daha çoğalıyor yalnızlığım…
Karanlıkta koşarken
Kendine çarpan bir çocuğum
Ağlamayışım bundandır…
Unutamıyor aslında insan
Unuttuğunu zannediyor yalnızca
Ne siliniyor açılan aşk yarası göğsünde
Ne de duruyor kanaması ömrün boyunca…
Sen,
Küskün gecelerimin aydınlık yüzlü habercisi
Gelecek ışıklı günler şahidim olsun ki;
En son gününe dek çilekeş ömrümüzün
Aşkını, kalbimin en acıyan yerinde saklayacağım…
Ocak
2011
Kayıt Tarihi : 30.1.2011 23:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!