Yemin Şiiri - Muhammed Uzun

Buzdan duvarlarla çevirdim benliğimi
Hiçbir fikir devşirmesin yerinden
Tüm güneşini setlerle kapattım
Umutlara kapılmasın yeniden
Kıran bir soğuğun orta yerinde
Zincirli tutsağım artık
Korkmuyorum kelepçelerden
Demir yüklü bedenlerden
Süslü makyajlı yüzlerden
İfadesiz cam gözlü kişilerden.
Hazırlanıyorum büyük parçalanmaya
Tuzbuz olup etrafa saçılmaya
Farklı alemlerde var olmaya.
Vaktimi sayıyorum
Tüm bekleyişim ondan
İçimde tek duygu var
Tezcanlılık ta hep ondan.
Biran önce bitsin bekliyorum
Ancak o zaman başlayacağım
Hazır yokum ortalıkta
Bensizliği kutlayacağım
Kalpsizlik değil bu sevgidendir hepsi
İnsan sevmese hiç Hakka yemin eder mi
Ant içtim diyorum bak hala bekliyorum
Yeminim var bozamam
O anı bekliyorum . . .