YEMEK ŞİİRLERİ

Sevmenin ayıp
Aşık olmanın yasak olduğunu
İlk seninle öğrendim.

İlk seninle öğrendim;
Gülmek aslında ne güzeldir.
Yemek yemek çay içmek pencere kenarında
..

Şimdi seviyorum desen ne yazar,
Kâlbin de onulmaz, yaraların azar,
Nasıl sevdin, ölüyorsun azar azar,
Şimdi seviyorum desen ne yazar.


Karşılıksız bir sevda ölüm demek,
..

Bu şehir duvarlar arasında sıkışmış bir çığlık gibidir. Ve bu şehrin duvarlarına yağlı boya resimler yapmak isterim. Ey sevgili sen treni bilirsin, uçağa binersin. Bu şehir yumrukların gül olduğu, kelebeklerin dövüldüğü bir şehirdir. Aynı ülkenin farklı coğrafyasında yaşamaktayız. Sen oturduğun sitenin çevresini duvarlarla çevirirsin. Bense bulduğum bir duvar dibinden kaçacak delik ararım. Bu ülke kimine mezar, kimine zindan, kimine uçsuz bucaksız meydan olur at koşturur. Öyleyse önemli olan kimlik değil kişiliktir. Aynı kimliği taşırız; ama farklı kişilikteyiz. Sen hiç sönmeyen alev gibisin ben ise kar altında bir dal gibiyim. Ben üşürüm sen yanarsın. Ne kadar ilginç değil mi bana odun derler sana ateşli derler. Söyle bu ülkeyi kim cehenneme çevirir? Beni ateşlere kim atar, sana bir ormanı kim bağışlar?
Sen kimliğinde Türklük taşırsın ben de. Ama ben karnı aç, yüreği perişan, her gün çalışıp çabalayan biriyim. Ben Türk'üm, doğruyum, çalışkanım; sen Türk'sün ama her işin yalan dolan. Aynı dili konuşuruz ama senin lügatinde camiyi bombalamak vardır. Zafere ulaştıracak her yol senin için mübahtır. Öldürürsün, suçu taşeron örgütlere üstlendirirsin. Bir de Türkiye'de terör var dersin. Ey sevgili bir de sosyete sosyete gezersin. Sen yumuşak bir dikensin. Ne kadar kibar bir faşistsin. Ey sevgili söyle hangi ülkenin metresisin. Yok mu senin bir kişiliğin, hep ondan bundan yardım istersin. Sen tam bir çakma madonnasın. Kendi şarkını bile söylemeyi bilmezsin. Sanatı olmayanın dünyada yeri olmaz. Sen anca kavalınla koyunları güdersin. Bu ülkeyi bir mezraya çevirirsin ya da bir mezara benzetirsin. Ama dua etmesini bile bilmezsin. Hiç karanfil ekmediğin topraklara, şimdi dalından koparılmış bir karanfil dikersin. Onu mezarını kazdığın aydınların cenazelerine çelenk diye gönderirsin. Ben bir Türk'üm ama kanımda Ermeni kanı da var, Kürt kanı da Rum kanı da var. Ben bir Anadolu'yum. Kanımla gurur duyarım, Türklüğümle duyduğum kadar. Ben ari ırk peşinde koşmam. İnsan olanın önce insanım diyenin peşinden koşarım ve bundan yorulmam. Sen de Türk'sün ama bütün şehirlerin çöp kokar, lağımların derelere akar. Tüm şehirler gökdelenlerle yıldızlara ulaşırken, sen bayrağındaki ay yıldızla gurur duyup başını göklere erdirirsin. Anca uygun adımda yürümesini bilirsin. Tüm halkına emirler verirsin; ama başka bir ülkenin çavuşundan emir alırsın. Bir de bir Türk dünyaya bedeldir dersin. Ey sevgili beni sevdiğini söylersin, sonra baldır bacak başkalarına poz verirsin. Dersin ki ne çıkar bacaklarımı başkalarına öptürmemden. Ben anca senin evine gelirim. Hayır istemem sakın benim için bir adım atma. Git ayaklarını da başkalarına yalat. Ey sevgili sen ya iki parmalığınla yürüye yürüye yardım elini uzatırsın bana ya da İtalyan ayakkabılarınla koşa koşa gelirsen yanıma. Böyle ülkenin ileriye gideceğini düşünürsün. Bu ülke için düşünürken bile bir Fransız gibi düşünürsün. Sen yemek olsan bu ülkenin topraklarında yetişmiş bir biberin içine domuz eti konulmuş dolma yemeği olursun. İçin böyle doldurulmuştur. Bir de ben de domuzluk hiç bulunmaz dersin. Millet de bunu yer ne yazık ki.
..

Otobüsteki insanın terinden
Sokaktaki insanın şerinden.
Yemek yerlerinin kirinden
Korunmaktan yoruldum.

Oturanın nefesinden
Küfürbazın sesinden.
..

Su kaynağında berrak
Gönül rızasıyla verilen
Elmanın ancak
Yarısı tatlıdır
Üç kişi
Bir masada
Yemek yediniz mi hiç...
..

İsmin dahi Abdus Selam
Bir selamı esirgersin
Dilden düşmez fitne kelam
Birbirine düşürürsün

Dinden anladığın tek şey
Ön saf ile bitmez her şey
..

Yağmur yağıyor..burada.üstelik şemsiyemde yok.yürüyorum uzunca bir yolda.Aslında oldum olası sevmem yağmurları,saçlarımın ıslaklığı sadece banyo sanki sonrası hoşuma gidiyor.Saçlarım dalgalı kuruduğu zaman dönüşüyor kafam… canlı bir bombaya)
Hani derler ya yağmur altında sevgiliyle el ele dolaşmak çok romantik olur diye hiç bu romantiklik hoşuma gitmedi işte bu yüzden….hayatımda kimseyle yağmurda el ele dolaşmadım anlayacağınız.
Yağmurun verdiği huzurla…ve o nefis toprak kokusuyla
Hep insanın yapınca mutlu olduğu, rahatladığı şeyleri düşünmeye başladım..
Neydi yapınca huzur doldugumuz ruhumuzun yenilendiği,mutlu olduğumuz şeyler? ? ?
Mesala bu yağmurlu yürüyüş sonrasında sonrasında sıcak bir evde,duşa girmek.belki yağmurların dindiremediği ruhumuzun acısını bir nebze olsun hafifletir.
Ardından bir dostla içilen sıcak bir çay….en demlisinden..
..

İstiridye, ortalama bir çakıl taşının büyüklüğündedir, hoyrat bir görünümü vardır, rengi bile daha azdır, göz alıcı bir beyazlıktadır. İnatla kapanmış bir dünyadır. Gene de açılabilir mamafih: bir bezin boşluğunda tutmak zorundasın, ve ince ağızlı, handiyse kör bir bıçak kullanmalısın ve defalarca kertiklemelisin. Meraklı parmaklar kesilir, tırnaklar kırılır: Çok kaba bir iştir. İşaretleriz mahfazasını beyaz çemberlerle, bir çeşit halelerle, çentikleye çentikleye.

İçinde bir dünya buluruz tastamam, yemek ve içmek için: inci rengi bir kubbe altında (sadık bir anlatımla) , üstteki gökler alttaki göklerle kaynaşır, basit bir göl oluşur, ileri ve geri akan yapışkan yeşil bir torbacığın hem kokusu hem de görüntüsü ortaya çıkar, ve bu da siyah bir örgüyle çevrelenir.

Kendimizi hemencecik süsleyeceğimiz küçük biçimli bir boncuk onların inci gırtlaklarında olur çok nadir durumlarda.


..

Yücelerde öyle bir huzur vardır ki;
O yalnızca kalbin kürsüsüdür.
Kalbin hakkı o gün yalnızca hakikatte
Haktan bir hakka varacaktır.
Bazen yazmak ve anlatmak,
Yalnızca aç olan birine leziz yemek anlatmak gibidir.
Duyabilir belki ancak ruhun doygunluğuna ulaşamaz.
..

Canım sıkılıyor
Canım sıkılıyor sebepsiz
Yemek içmek nafile
Bağırmak çağırmakta kabalık
Kibarca canım sıkılıyor
Başkalarına kirlensin yüreğiniz
Küfürler edersem bana küser
..

Kardeşim çok çok küçük
Daha ufacık bebek,
Tuvalete gidemez
Kendi yiyemez yemek.

Ben de onun gibiydim
Şimdi oldum kocaman,
..

Herkese hayırlı pazarlar.
Bu günde biraz düşünecek birazda gülümsüyeceğimiz bir anımı paylaşacağım. Biz her yaz izinimizi eşimin ailesiyle benim ailemde eşit geçirirdik,Ama ne zaman Ankaraya gitsek annesi ertesi gün yataklar serilir hastalanır yatardı, ne kadar dikilelecek dikiş varsa oda beni beklerdi,eşimde arkadaşlariyla hasret giderir sabah bir çıkar gecenin yarısı her gece alkollü gelirdi.Aile kalabalıktı bir bahçenin içinde kaynım görümcem kaynanam,görümcemin dört kaynımın beş iki de benim çocuk,gerçi benim oğlum bebekti,kızım her yemek saatinde ağlar ben evimizdeki gibi ayrı tabakta yemek istiyorum,burada daha ben bir kaşık almadan yemeği bitiriyorlar derken kaynanam burada böyle alış sen sadrazamın kızımısn derdi,Tabi kocaman meydan sinisine kocaman bakır tabakta çala kaşık yemeye alışmış onlar,Eşime -Hiç olmassa bizi gençlik parkına götür dedim,aman Allahım kayanamla eltimin dışında herkes hazırlanmış kafile halinde gittik ama inanin ben bir şey anlamadım onların sevincini görünce çok mutlu oldum,eşim-Bir akşam ikimiz gideriz sen Neşe
Karaböceği seviyorsun ya dedi,o akşam tam hazırlandık çıkarken Annesi
-Gelirken bana kızarmış kelle alın dedi,ben eşime-Purogram başlamadan alalım çıkışta bulamıya biliriz dedim,da soğur buluruz deyince ısrar etmedim
ama saatler ilerledikçe onun huzursuz olduğunu da fark ediyorum ama as
solistte ancak çıkmış ben zaten onu seyretmek için gitmişim,baktım ki huzursuz olduğunu beli etmeye başladı çocukları bahane etti ve biz Neşe
Karaböceğin birkaç şarkısnı dinledik tabi dinlemek denirse kalktık ama her
..

"Tabakta yemek bırakma.
Arkandan ağlar" derdi hep annem.
Madem ki gidiyorsun Güzel Kız.
Kalbimde sen bırakma.
Ardından ağlarım...


..

Rahmetli Mehmet Ali Dedem ile yaz aylarında beraber mal gütmeye giderdik.Sığır sürüsünü sürdüğümüz gibi Değirmenboğazından Cindengediğine varır,akşama kadar sığırları burada otlatır,akşam üzeri Çiftlikköydek geçer Uzunkır tolundan geri dönerdik.Mehmet Ali Dedem bana orda eski anılarını anlatır,ben de onu can kulağı ile dinlerdim.Bir gün böyle çardak altında oturmuş yemek yemiştik.Ardından ''Gel hele oğlum yanıma otur.Sana bi eski anımı anlatıvereyim ''dedi.Hemen koşup yancağızına sokuldum.''Anlat dedeciğim'' dedim.Dedem başladı söze; ''Bi gün bizim goca eşşeğe binip şööyle bir Meri ovasına varıp Beşkaza bazarını gezip geleyim demiştim.Sabala erkenden ezanla Gocananı galdırdım.Beraber eşeğe semeri vurup,paldımını taktık.Golanını bağlayıp,yularını geçirdik.Üsdüne de bi heybe arddık,çıktım yola.Öyleden sonra Beşkaza pazarına anca vardım.Pazar yerinin kenarına bi gosgocaman meydan yapmışlar.Baktım burda bir galabalık var.Üle bayram falan mı var yoğusa? Diye varıp bi bakayım dedim.Herkes kenara dizilmiş,millet seyre bakıyor.Neyse ben de merak ettim.Ben de dikilip gözel baktım.Herifler goca meydanın iki yanına iki kümes goymuşlar.On bir bi yanda on bir bi yanda yirmi iki tavuk var.İki yanda bi de ortada üç horoz mevcut olup,ortadaki horozun ötmesiyle tavuklar birbirine giriyor.Yumurtayı kümese gatınca da gulu gulu diye bağırıyorlar''dedi.
Ben hemen bunun bir futbol maçı olduğunu anlamıştım.Dedeme; ''Dede bu futbol maçı''dedim.Gülerek bana; ''Üle oğlum bizim eskiden futbol maçı mı gördüğümüz var? Ne bilelim maç ne? Fulbol ne? Oyuncu ne? İlk gördüğümde ben de bu şekilde benzetip Gocanana anlattım.O da bilmediğinden''öyle şey mi olur üle herif? Tavuklar oyun mu oynar? Sen aklını yitirdin goca herif herhalde''demişti.Ben de epey Gocananın laflarına gülmüştüm.diyerek gülümsedi.''
Ömründe hiç maç görmeyen birisinin futbol maçını teşbih sanatını kullanarak benzetmeyle bu şekil anlatması insanımızın ne kadar zeki olduğunu gösterir.İnsanların kıvrak zeka diye tabir ettikleri zeka türü bu olsa gerek.Eski adamlar zaten bir başka oluyor.Onların her söylediği sözden bir anlam ve ders çıkarmak gerekir.Onlar boşa pek konuşmazlar.Ne de olsa yılların tecrübesi var.Hepsi akıl küpü mübarek.
Ben de bu olayı çocuklarıma anlatıp epeyce bir gülüştük.Şimdiki çocukların top oyunları bir başka.Biz eskiden top bulamadığımız için ip yumağı ile oyun oynardık.Mal güderken çayırların üzerinde çocuklarla toplanır bir ip yumağı peşinde koşturur,böyle vakit geçirirdik. Şimdi bu zamanda akşama kadar çocuklar top ardında koşmaktan kan ter içinde kalıyorlar.Anası; ''Oğlum bu ne hal? ''diyecek olsa bir de ona karşılık veriyorlar.Zamane çocukları işte.Ne yaparsın? Ne dersin? Onlara söz geçirmesi zor.Seni dinleyen olmaz,anlayan da yok.Kafalarının estiği gibi hareket ediyorlar.Allah(C:C :) daha beterinden saklasın.Beterin de beteri var elbet.Yine de çocuklar sevimli varlıklar.İnsan ne kadar kızsa da seviyor.Ama ihtiyarlayınca onların eline bakacak olursak vay halimize!
..

Kırılmış kanadı uçamaz olmuş
Üzülüp saçını başını yolmuş
Kendi gelecekken haberi gelmiş
Beni götürmeden gel sen de gitme

Haberini aldım bana küsmüşsün
Yemek yemez iştahını kesmişsin
..

Gözler bakıyor görmüyor
Diller dönüyor konuşmuyor
Kirpikte yaş ağlamıyor
Duydu eskidendi
Yukarı mahallede pişer yemek
Kokusu aşağı inmez,ne demek
Kokmuyor,mutfakta yanan yemek
..

Canım sıkılıyor sebepsiz
Yemek içmek nafile
Bağırmak çağırmakta kabalık
Kibarca canım sıkılıyor
Başkalarına kirlensin yüreğiniz
Küfürler edersem bana küser
Küsmesinler
..

Derin gecenin karanlığında
Yalnızım yine bu sokakta
Bir damla suya düşüyor
Ve de bir kedi yemek arıyor
Çalıların arasında cırcır böcekleri
Bazı evlerden gelen televizyon sesleri
Bu koyu karanlığı aydınlatan bir onlar
..

Asker ocağında olmak istiyorum
Hamuruyla yoğrulmak istiyorum
Helvayıda hep beraber yemek istiyorum
Hayırlısıyla tezkere almak istiyorum

Askerliği yapmak ne güzel
Doslukları yaşamak ne güzel
..

Kısa ömründe beş evlat yetiştirdi
Çok çalıştı gece gündüz demedi
Hep evlatlarını düşündü bir gün olsun çarşıda yemek yemedi
Çarşıda ne bulduysa aldı aldı evine getirdi

Henüz otuzundaydı
Birden siroz hastalığına yakalandı
..