Sessizlik bir gölge, ,zaman hırpalanmış
Yürekteki umudun panjurları kapalı
Bir avuç toprak düşer göğsüme
Duygular perçin perçin
Oysa ki zarifçe oyulmuş kalpler
Mermer kafeslerde kuşlar sancı çeker
Saf hava, kirletilmiş sözcükler
İşgale direnen ruhun soluğu kesilmiş
Görülür alev, sahranın kızıllığında
Zulüm korkulu sessizliği bozar
Perdeler ince örtülerle gerçeği saklar
Zuhur eder birbaşınalık vakitsiz
Hisli kulaklar bir iniltiye gebe
Sonsuzluk çarmıhına asılır ruhlar
Tükenir akşam yelkovan çarklarında...
Kayıt Tarihi : 22.8.2024 22:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!